ब्ल्याक होल
by डॉ.सुनील अहिरराव on Friday, November 16, 2012 at 12:35am ·
आपण
जात आहोत त्या रस्त्यावरून हजारो, लाखो, करोडो लोक गेले असतील कधी समांतर
, कधी वेडेवाकडे, कधी रस्त्यांना छेदत. ते आज इथे नाहीत पण मी पाहतो आहे,
त्यांच्या पाउलखुणांच्या रेषा : एकमेकांत इतक्या रुतलेल्या घट्ट , एकसंध,
एकजीव ! किंवा वेगवेगळ्या धातूंचे असंख्य तुकडे वितळवून घडवलेला अजस्त्र
घण ! आणि त्यात प्रत्येक कणाचे सूक्ष्म अस्तित्व अजून तसेच. प्रत्येक
घावागणिक कितीक माणसांच्या आठवणी आणि त्यांच्या भावना प्रेम, आनंद, दु:ख
,वासना, विखार आणि कुठले कुठले अंदाजापलीकडच्या अनंत विचारांचे वेडेवाकडे
लोह्तप्त गुंते ! तो अजून वाहतोच आहे प्रचंड गर्दी उरात साठवून आणि लोक
पुन्हा त्यावरून तसेच जात आहेत,आपापल्या भावना, विचार, खुणा अजाणतेपणी
पेरून. याच रस्त्यावरून कितीक लोकांचे अनेकदा प्रवास झालेले, आपल्याच
खुणांविषयी अनभिज्ञ लोक आणखी काही रेषा इथे सोडून जातात पुन्हा पुन्हा...
त्यात मीही एक !
इथेच कैकदा उधळलेला गुलाल आणि विरून गेलेल्या मिरवणूका. .. कधी अल्लड प्रेमी हातात हात घालून हितगुज करीत गेलेले. कधी धावत्या गाडीत विनयभंग आणि बलात्कार सुद्धा ! असंख्य वाहने , असंख्य अपघात आणि सांडलेले रक्त..सरून गेलेल्या अंत्ययात्रा...या सगळ्यांचा एकसंध गठ्ठा गिळंकृत करणारा रस्ता ब्ल्याक होल सारखा भासतो आहे !
इथेच कैकदा उधळलेला गुलाल आणि विरून गेलेल्या मिरवणूका. .. कधी अल्लड प्रेमी हातात हात घालून हितगुज करीत गेलेले. कधी धावत्या गाडीत विनयभंग आणि बलात्कार सुद्धा ! असंख्य वाहने , असंख्य अपघात आणि सांडलेले रक्त..सरून गेलेल्या अंत्ययात्रा...या सगळ्यांचा एकसंध गठ्ठा गिळंकृत करणारा रस्ता ब्ल्याक होल सारखा भासतो आहे !
